कर्णाली प्रदेशले धेरै मन्त्रीको अनुहार देख्न पायो तर विकासको मुल कहिले हेर्ने

सरकार गठन भएको सात वर्षको अवधिमा भएका सात वटा विकासका काम भन्न कठिन छ, अधिकांश महत्वाकांक्षी योजना ल्याइए तर, कार्यान्वयन तहमा पुग्न सकेनन् । तर, यो अवधिमा सरकार भने निकै फेरिए । सत्ताको मोहका कारण नाागरिकसँग चुनावमा गरिएका वाचा भने लत्याइदिएका छन् । चर्चामै आउनको लागि सरकारमा रहेका बेला केही महत्वकांक्षी योजना ल्याएतापनि हाल ती योजना अलपत्र अवस्थामा छन् । विशेष गरी अध्ययनबिनै हचुवाकै भरमा लोकप्रियताका लागि नयाँ कार्यक्रम घोषणा गर्ने हुँदा ती कार्यक्रमहरु कार्यान्वयनतर्फ जान नसकेको अवस्था छ । त्यसैगरी पटक पटक नयाँ सरकार गठन भइरहनु र अघिल्लो सरकारले ल्याएको बजेटको पछिल्लो सरकारले अपनत्व नलिँदा यस्ता लोकप्रिय कार्यक्रमहरु कार्यान्वयन हुन सकेका छैनन् । अर्गानिक कर्णाली घोषणा, बैंक खाता छोरीको सुरक्षा जिवनभरिको, एक विद्यालय एक स्वास्थ्यकर्मी लगायतका महत्वपूर्ण कार्यक्रमहरु अहिले ओझेलमा छन् ।

बरु यो अवधिमा प्रदेशले चार÷चार वटा प्रदेश प्रमुख र मुख्यमन्त्री पाइसकेको छ भने ४५ जना मन्त्री बनिसकेका छन् । ४० सदस्यीय प्रदेश सभा रहेको कर्णालीमा सरकार स्थापनाको पहिलो कार्यकालमा दुई मुख्यमन्त्री र २१ मन्त्री बने भने दोस्रो कार्यकालको डेढ वर्षको अवधिमै दुई मुख्यमन्त्री र २० जना मन्त्री बनेका छन् ।

कर्णाली प्रदेश सरकार गठनको सुरुवातमा नेकपा एमाले–माओवादी बिचको सत्ता समीकरणमा सरकार बनेको थियो, जसको मुख्यमन्त्री माओवादीका महेन्द्रबहादुर शाही बने । नेकपाको सरकार सत्तामा रहेको बेला प्रतिपक्षान नेपाली कांग्रेस थियो ।

पहिलो कार्यकालमा कर्णालीमा नयाँ तथा केन्द्रमै प्रभाव पर्ने गरि केही राजनीतिक अभ्यास भए । एमालेका चार जना सांसदले दलको ह्वीप उल्लघंन गरेर ‘फ्लोर क्रस’ समेत गरे । त्यसपश्चात तत्कालिन मुख्यमन्त्री शाहीलाई समर्थन गरेको कारण ६ महिना पछि प्रत्यक्षतर्फ एक सिट जितेको नेपाली कांग्रेसका संसदीय दलका नेता जीवनबहादुर शाही मुख्यमन्त्री बने ।

यसरी आफुले चुनेका प्रतिनिधिहरु विकास निर्माणका कामहरु भन्दा पनि सरकार फेर्नमै व्यस्त बनेपछि नागरिकहरुमा निरासा छाइरहेको छ । नागरिक अगुवा पिताम्वर ढकालले आफुहरुले चुनेका प्रतिनिधिहरु बढीजसो सरकार निर्माणमै रुमलिएको बताउँछन् । ‘प्रदेश सरकार पनि संघकै छायाँ सरकार जस्तो देखियो’ उनी भन्छन् , ‘नागरिकका चाहनाअनुरुप काम गर्न नसकेको अवस्था छ ।’

नागरिक मात्र होइन प्रदेश सभामा प्रतिनिधित्व गर्ने सांसद समेत प्रदेश सरकार बनेको उपलब्धि भनेको सरकार निर्माण मात्र रहेको बताउँछन् । राप्रपाकी सांसद सन्तोषी शाहीले सांसद भएको दुई वर्षको अवधिमा सरकारबाट गतिलो कुनै काम पनि नदेखिएको बताउँछिन् । ‘जनमानसमा एउटा छुट्टै आसा थियो प्रदेश सरकारप्रति तर, दिन प्रतिदिन खस्किदै गएको छ’ शाही भन्छिन्, ‘मैले सांसद भएदेखि नजिकबाट देखेको कुरा पनि यही हो मन्त्री को बन्ने भन्नेमा मात्र होडबाजी छ , विकास र नागरिकका आवश्यकतासँग कुनै पनि मतलव नै छैन ।’